Όταν ο Καρτάλης κι ο Πλαστήρας έσωζαν την οικονομία και την Ελλάδα

Γιατί ως χώρα εδώ και 6 χρόνια είμαστε σε μνημόνια και καλούμαστε οσονούπω να εφαρμόσουμε και ένα 4ο; Ο λόγος είναι πως κανέναν πολιτικό κόμμα δεν θέλει να αναλάβει το πολιτικό κόστος εφαρμογής αντιλαίκών και αντιδημοφιλών μέτρων και κανείς πολιτικός δεν εφαρμόζει ένα πρόγραμμα σωτηρίας ...Εδώ και 2,5 χρόνια παιδευόμαστε με μία αξιολόγηση, η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση και τανάπαλιν όταν αλλάξουν οι ρολοι...

 Η ιστορία μας διδάσκει πως η χώρα βρέθηκε σε παρόμοιες καταστάσεις και στο παρελθόν και κατόρθωσε χάρη στην καθοδήγηση εμπνευσμένων πολιτικών που δε λογάριαζαν το πολιτικό κόστος,  να χαράξει πορεία προς την ανάπτυξη και την πρόοδο.
  Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Βολιώτη πολιτικού και ευπατρίδη Γιώργου Καρτάλη ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών το 1950 και υπουργός Συντονισμού το 1951-1952 στην κυβέρνηση Πλαστήρα, εφάρμοσε με απόλυτη επιτυχία το πρώτο σταθεροποιητικό πρόγραμμα, που έβγαλε την ελληνική οικονομία από το χάος στο οποίο την είχαν βυθίσει οι καταστροφές της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια ο πληθωρισμός έπεσε από το 14,5% στο 0,6%, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών από 287 εκατομμύρια δολάρια σε 53 και το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 1.313 εκατομμύρια δραχμές σε 161 ( χωρίς λογιστικά τρικ και κρυφά ελλείμματα).
  Επιδόσεις θαυμαστές, που επιτεύχθηκαν βέβαια με σκληρά μέτρα, αφού ο Καρτάλης πάγωσε μισθούς, απέλυσε υπεράριθμους υπαλλήλους που είχαν διοριστεί με μόνο πιστοποιητικό την «εθνικοφροσύνη», αλλά και με φορολόγηση των πλουσίων της εποχής, με πιστωτικό κλοιό στους μεγαλοβιομηχάνους, που λεηλατούσαν το σχέδιο Μάρσαλ, δανειοδοτούμενοι φθηνά από τις κρατικές τράπεζες, οι οποίοι έκρυβαν την παραγωγή τους για να την πουλήσουν σε υψηλότερες τιμές. Τα μέτρα αυτά βέβαια έσωσαν τη χώρα αλλά δεν έσωσαν την κυβέρνηση Πλαστήρα, που έχασε τις εκλογές ως γνωστό από τον Παπάγο…

 Φυσικά, το σκληρό σταθεροποιητικό πρόγραμμα που χτύπησε συμφέροντα, αλλά και πόνεσε τους πολλούς είχε ανησυχήσει σφόδρα τον Πλαστήρα ο οποίος, πιστεύοντας στη μόρφωση και στις ικανότητες του Καρτάλη, τού είχε αφήσει πλήρη ελευθερία στην άσκηση των καθηκόντων του. Αλλά συχνά πυκνά τού μουρμούριζε: «Γιώργο δεν θα βρούμε ούτε την ψήφο μας στις εκλογές». Απτόητος όμως ο Καρτάλης, που ήταν ο πρώτος και ίσως ο μοναδικός πολιτικός που αδιαφορούσε παντελώς για το αποκαλούμενο πολιτικό κόστος, του απαντούσε: «Στρατηγέ μου, ό,τι χάσουμε εμείς σε ψήφους θα το κερδίσει ο τόπος σε πρόοδο». Και ο Πλαστήρας, που η μόνη του περιουσία ήταν το ράντσο στο οποίο κοιμόταν, συγκατένευε χαμογελώντας: Αν είναι να σωθεί η πατρίδα Γιώργο μου τότε, ας ηττηθούμε παταγωγδώς στις εκλογές" έλεγε ο Καρδιτσιώτης πολιτικός... Και όπως ήταν αναμενόμενο στις εκλογές του Νοεμβρίου του 52, ο Παπάγος σάρωσε το Κέντρο.

 Η πολιτική του Καρτάλη όμως δικαιώθηκε! Πράγματι, όλοι οι μελετητές της ιστορίας της ελληνικής οικονομίας συμφωνούν ότι εάν δεν είχε προηγηθεί η εξυγίανση και η σταθεροποίηση της οικονομίας από τον Καρτάλη, δεν θα είχε επιτύχει η υποτίμηση της δραχμής που έκανε ο Σπύρος Μαρκεζίνης στις 9 Απριλίου του 1953 και η οποία θεωρείται ότι ήταν η κίνηση ματ, που έβαλε την οικονομία μας στον δρόμο της ανάπτυξης. Ο Μαρκεζίνης το αναγνώριζε και το 1994,  μίλησε με εκτίμηση για τον Καρτάλη, λέγοντας ότι ήταν από τα πιο μορφωμένα στελέχη του πολιτικού κόσμου. Και όντως, με πτυχία από τα Πολυτεχνεία Ζυρίχης και Μονάχου και από το London School of Economics, ο Καρτάλης ήταν ο διανοούμενος οικονομολόγος της εποχής. Ο μοναδικός ίσως αριστερός οικονομολόγος που καταλάβαινε πως αν δεν σταθεροποιηθεί πρώτα η οικονομία δεν υπάρχει δυνατότητα να ανακάμψει στη συνέχεια και πως δεν μπορείς να κάνεις κοινωνική πολιτική με δανεικά ...

 Δύο Θεσσαλοί λοιπόν ένας Βολιώτης υπουργός Οικονομικών και ένας Καρδιτσιώτης πρωθυπουργός έσωσαν τη χώρα από την πτώχευση και την οικονομία από την κατάρρευση πριν από 60 χρόνια, γιατί έβαλαν το πατριωτικό καθήκον πάνω από το πολιτικό κόστος και την προσωπική πολιτική επιβίωση...

 Γ.Κ. .