Ποιοι «λάμπουν διά της απουσίας τους» στον αγώνα για το μέλλον του θεσσαλικού κάμπου
Προσκλητήριο μάχης για την επιβίωση της Θεσσαλίας η εκδίκαση της νέας προσφυγής κατά του Αχελώου
Ο αγώνας για τη μεταφορά νερού από τον Αχελώο στο Θεσσαλικό κάμπο και την επίλυση του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας είναι αγώνας επιβίωσης και θα κρίνει το μέλλον της περιφέρειάς μας και την αναπτυξιακή προοπτική της.
Ωστόσο πέρα από το πολιτικό σύστημα της χώρας που δείχνει να αδιαφορεί για ένα έργο υπερτοπικής και εθνικής σημασίας -σε όσες επισκέψεις έχουν κάνει το τελευταίο διάστημα οι πολιτικοί αρχηγοί στη Θεσσαλία δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά για την τύχη του ημιτελούς έργου- φαίνεται ότι εξίσου αδιαφορούν και τοπικοί φορείς για ανεξήγητους λόγους.
Προφανώς η υπόθεση Αχελώου που «σέρνεται» εδώ και 40 χρόνια για τη Θεσσαλία «έχει κουράσει», αλλά αυτό δεν αποτελεί καμιά δικαιολογία για όσους θέλουν να εκπροσωπούν τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των Θεσσαλών πολιτών
Σαφείς αιχμές λοιπόν ότι την υπόθεση του Αχελώου δεν την «έχουν πάρει ζεστά» οι δήμαρχοι και οι αγρότες της Θεσσαλίας άφησε μιλώντας στο «Μαγκαζίνο της Θεσσαλίας» το μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για το υδατικό ζήτημα της Θεσσαλίας Πολιτικός Μηχανικός και παλιό μέλος της ΔΕ του ΤΕΕ Κεντροδυτικής Θεσσαλίας Τάσος Μπαρμπούτης αναφερόμενος στην προχθεσινή σύσκεψη φορέων στην περιφέρεια και τη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στη συνέχεια με πρωτοβουλία του περιφερειάρχη Θεσσαλίας Δημήτρη Κουρέτα.
Εκεί «έλαμψαν δια της απουσίας τους» οι παραπάνω παρά το γεγονός ότι κρίνεται το μέλλον της Θεσσαλίας στην προσφυγή των φορέων της Αιτωλοακαρνανίας όχι μόνο για το έργο του Αχελώου, αλλά και για όλο το Σχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Πηνειού (ΣΔΛΑΠ) άρα και για τα έργα (αρδευτικά και αντιπλημμυρικά) που προγραμματίζονται τα προσεχή χρόνια στην περιοχή.
Θύμισε μάλιστα ο κ. Μπαρμπούτης ότι στο παρελθόν οι αείμνηστοι Αριστείδης Λαμπρούλης δήμαρχος Λαρισαίων, Κώστας Παπαστεργίου δήμαρχος Τρικκαίων και ο πρώην δήμαρχος Καρδίτσας Δημήτρης Αρχοντής έβγαιναν, μέσω της ΠΑΣΕ για τον Αχελώο, δημόσια και εγκαλούσαν την εκάστοτε κυβέρνηση για τυχόν καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων για το έργο.
Κάτι που σήμερα δεν γίνεται και αναρωτήθηκε γιατί κανένας δήμαρχος της Θεσσαλίας δεν καλεί ανοιχτά τον πρωθυπουργό να προχωρήσει το έργο, να δώσει έναν «οδικό χάρτη» για την τύχη των μεσαίων φραγμάτων και να έρθει επιτέλους το θέμα στη Βουλή ώστε να πάρουν θέση τα πολιτικά κόμματα για την τύχη του έργου. Φυσικά κατέληξε στην προχθεσινή σύσκεψη απουσίαζαν και οι αγρότες της Θεσσαλίας παρότι το θέμα αφορά άμεσα κυρίως αυτούς. Πάντως η ΠΕΔ Θεσσαλίας αποφάσισε να παραστεί με νομική εκπροσώπηση υπέρ του έργου του Αχελώου, το ίδιο και τα επιμελητήρια.
Αξίζει να τονιστεί ότι την 1η Οκτωβρίου εκδικάζεται στο ΣτΕ η νέα προσφυγή δώδεκα φορέων της Δυτικής Ελλάδας κατά του ΣΔΛΑΠ της Θεσσαλίας εξαιτίας κυρίως της συμπερίληψης σε αυτό του έργου μεταφοράς 250 εκατομ. κυβ. μέτρων νερού από τον παραπόταμο του Αχελώου Κουμπουριανίτη μέσω του ημιτελούς φράγματος της Συκιάς προς τη θεσσαλική πεδιάδα. Θυμίζουμε ότι στο προηγούμενο ΣΔΛΑΠ που είχε συνταχθεί επί υπουργίας στο Περιβάλλοντος του Σωκράτη Φάμελλου το έργο είχε εξαιρεθεί με την αιτιολογία ότι έχει κριθεί ως αντισυνταγματικό από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Σύμφωνα με το δικηγόρο που έχει ορίσει η περιφέρεια και αναπλ. Καθηγητή στο Χαροκόπειο Γιώργο Μπάλλια η βασική απόφαση του ΣτΕ που έχει μπλοκάρει την ολοκλήρωση των έργων στο φράγμα της Συκιάς και στη σήραγγα της Δρακότρυπας είναι αυτή του 2014 η οποία ανέφερε γενικώς και αορίστως ότι το έργο «παραβιάζει την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης»
Ο κ. Μπαρμπούτης σημείωσε ότι η παλιότερη προσφυγή των Αιτωλοακαρνάνων και Οικολογικών Οργανώσεων στο ΣτΕ είχε αρνητική έκβαση για τη Θεσσαλία όχι για τα περιβαλλοντικά ζητήματα και τις οικολογικές αιτιάσεις τα οποία απέρριψε συλλήβδην το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας και αφορούσαν 10 ζητήματα για τη χλωρίδα και την πανίδα στο δέλτα του Αχελώου, τη βιοποικιλότητα κλπ. Η προσφυγή έγινε αποδεκτή και «μπλοκάρισε» τα έργα στον Άνω Ρου του Αχελώου μόνο για το ζήτημα της Διάσωσης του μοναστηριού του Αη Γιώργη στο Μυρόφυλλο, για το οποίο μπορεί να εξευρεθεί τεχνική λύση όπως ο εγκιβωτισμός του ή η ταπείνωση του φράγματος της Συκιάς (ΣΣ προτιμητέα η πρώτη λύση ώστε να μη χαθεί πολύτιμο υδάτινο φορτίο που θα είναι σωτήριο στο μέλλον και για λόγους λειψυδρίας αλλά και ως αποθήκη ενέργειας μέσω αντλησοταμίευσης, αν και εφόσον ποτέ προχωρήσει το έργο).
Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Μπαρμπούτη συγκεντρώνει ελάχιστες ελπίδες να έχει τύχη στο ΣτΕ η προσφυγή των φορέων της Αιτωλοκαρνανίας, γιατί επανέρχονται με τις ίδιες αιτιάσεις που στο παρελθόν το δικαστήριο είχε απορρίψει…
Κάθε προσφυγή όμως σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση στο πολύπαθο αλλά και πολυπόθητο για τους Θεσσαλούς έργο. Αν κάτι όμως μας έχει διδάξει εδώ και πολλά χρόνια αυτή η «πικρή ιστορία» είναι ότι ο αγώνας για τον Αχελώο και την επιβίωση του μεγαλύτερου κάμπου της χώρας δεν είναι σπριντ , είναι μαραθώνιος και θέλει υπομονή , επιμονή και στο προσκλητήριο για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας δεν πρέπει να απουσιάζει κανείς. Κοινώς όσοι «εδοξάσθησαν κρυπτόμενοι» στο πρόσφατο παρελθόν καιρός είναι να βγουν δημόσια και να υποστηρίξουν την επιβίωσή μας