Το ΣτΕ και τα έργα του Αχελώου

Ιδού τι έγραψε ο Νίκος Μάργαρης, καθηγητής Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και ο πρώτος παγκοσμίως αναγνωρισμένος ειδικός Έλληνας περιβαλλοντολόγος για τους «υποχόνδριους» της Οικολογίας.
«Οτιδήποτε πάει να γίνει, κάποιοι προσφεύγουν στο ΣτΕ. Το ΣτΕ είναι ο χειρότερος ακτιβιστής και χωρίς καμία γνώση αποφασίζει μπλοκάροντας τα πάντα». Ήξερε ο άνθρωπος και την περέτεια του Αχελώου. Το ΣτΕ έχει πρόσφατα ακυρώσει με την 1268/2019 απόφασή του ως αντισυνταγματικές (κατ’ αυτό) τις οριοθετήσεις των ετών 1985-1992 12.000 οικισμών της χώρας κάτω των 2.000 κατοίκων, που σύμφωνα με τον νόμο 1337/1983 έγιναν από τους νομάρχες. Έτσι, κατέστησε παράνομα 400.000 κτίρια με νόμιμες άδειες σε όλους αυτούς τους οικισμούς. Και η ίδια η κ. Σακελλαροπούλου, όμως (άλλα από το δράμα του Αχελώου σκεπτόμενη), δέχτηκε την αποψίλωση 4.000 στρεμμάτων πευκοδάσους στις Σκουριές, επ’ ωφελεία των Καναδών επενδυτών της Eldorado Gold**.
Στον Αχελώο τώρα. Δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή κρίση δικαστηρίου, που τη μια φορά αξιώνει αντί των δύο, που υπήρχαν εξ αρχής από 90, μία ενιαία μελέτη για τα έργα στη Μεσοχώρα και τη Συκιά (1994), και το ίδιο δικαστήριο, αφού έχει καθηλώσει τα έργα από το 2006, να έρχεται στις αρχές του 2014 (απόφ. 26/2014) να αξιώνει πάλι («φτου κι από την αρχή» λέει ο απλός λαός), δύο μελέτες  και να ακυρώνει την εκτροπή, που το ίδιο είχε δεχτεί με την 3748/2000 απόφασή του και μάλιστα, για τριπλάσια ποσότητα νερού! Για ποιου είδους οικολογία μιλάμε;
Ο κοινός νους, που ανέφερα, έχει δραπετεύσει σε πολλά μέτωπα στην πατρίδα μας.
Η υπόθεση «Αχελώος» είναι ένα. Εναντιώνονται για τα φράγματα διάφοροι και εννοείται για τα συναφή Υ/Η έργα, αλλά ωρύονται για την τιμή του ρεύματος που πήγε στον Θεό και των τροφίμων που πήραν την ανιούσα. Είναι οι ίδιοι, που δεν θέλουν και τις ανεμογεννήτριες, επειδή δεν τις αντέχει η ευαισθησία τους. Ευαισθητοποιείται η συγγραφέας της 26/14 απόφασης ΣτΕ για το «ενδιαφέρον ορεινό τοπίο» της Συκιάς (εκεί που τα καθηλωμένα από την ίδια ημιτελή έργα θυμίζουν δυστοπικά βραχώδη όρη) και πιστεύει ότι αυτό το... «ενδιαφέρον τοπίο» διαταράσσεται από τη μικρή μεταφορά νερού. Γι’ αυτό την αποκλείει, καθώς -όπως γράφει- θα χάσουν εκεί επάνω τα όρνια τους τόπους τροφοσυλλογής, τα πουλιά τα ενδιαιτήματά τους και τα ψάρια θα εξαφανιστούν μαζί με την άλλη πανίδα. Έτσι ακριβώς τα γράφει. Εξαιρετικές οι ευαισθησίες, αλλά με λυπεί το αποτέλεσμα.
Τι δεν κοίταξε και δεν αφουγκράστηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας στην περίπτωση του έργου της Συκιάς: α) Ότι οι βροχοπτώσεις στη Δυτική Ελλάδα είναι διαχρονικά πολλαπλάσιες της Θεσσαλίας. β) Ότι το μέγιστο ποσοστό των θεσσαλικών βροχοπτώσεων και υδάτινων ροών του ορεινού θεσσαλικού διαμερίσματος ανήκουν στη λεκάνη απορροής του Αχελώου. γ) Ότι το αφήγημα της μη εκτροπής καταλήγει στο παράλογο συμπέρασμα να στερούνται οι Θεσσαλοί ακόμη και μικρό μέρος θεσσαλικών υδάτινων πόρων. δ) Ότι οι υδάτινες απορροές και τα επιφ. ύδατα της Δυτικής Ελλάδας, κυρίως δε της Αιτωλοακαρνανίας και Άρτας με τους 5 ποταμούς -και μεταξύ τους ο μεγαλύτερος Αχελώος- και τις 7 φυσικές και τεχνικές λίμνες -μεταξύ τους η μεγαλύτερη ελληνική λίμνη της Τριχωνίδας- καθιστούν τις ενότητες Άρτας και Αιτωλοακαρνανίας πλεονασματικές σε υδάτινα αποθέματα, που στερείται η παραγωγός των νερών του Αχελώου Θεσσαλία. Η αναλογία υδάτινων όγκων μεταξύ Άρτας-Αιτ/νίας και Θεσσαλίας είναι 8 προς 1 ή εκεί περίπου. Προ πάντων: ε) Ούτε καν ασχολήθηκε με την επιστημονικά τεκμηριωμένη ερημοποίηση της θεσσαλικής πεδιάδας και υιοθέτησε την ατεκμηρίωτη παραδοχή της ιδέας, πως με τοπικά έργα ταμίευσης λύνεται το υδατικό πρόβλημα στη Θεσσαλία. Άφησε στην τύχη τους δε για χρόνια και τα αμιγώς υ/η έργα. Αντί για τα σημαντικά, το ΣτΕ αναλώθηκε για 30 χρόνια στην επίκληση διαφόρων οδηγιών της Ε.Ε. και πολλών διεθνών συμβάσεων, μέσα από τις οποίες: Το 2000 έκρινε ορθή την εκτροπή, αλλά το 2014 όχι. Το 1994 έκρινε πως αντί των δύο μελετών του τέλους της 10ετίας του ‘80 χρειαζόταν μία και το 2014 έκρινε πως χρειάζονταν πάλι χωριστές μελέτες για τα έργα της Μεσοχώρας και της Συκιάς. Το 2000 έκρινε πως προέχει το εθνικό συμφέρον και πρέπει να γίνει η εκτροπή, αλλά το 2014 αποφάσισε πως προέχει το περιβάλλον και η «βιώσιμη ανάπτυξη». Όλα τα είδα στην υπόθεση αυτή. Έμεινε να δω πως τα σεληνιακά τοπία στην Πίνδο των έργων και η ερημοποίηση στην Κεντρική και Ανατολική Θεσσαλία αποτελούν βιώσιμη ανάπτυξη. (Μόνον η εκτροπή από τα φράγματα Συκιάς-Μουζακίου - Πύλης προβλέπει με τον αρχικό του σχεδιασμό άρδευση 590.000 - 940.000 στρεμμάτων θεσσαλικής γής) [El.m. wikipedia.org].
*Δημοσθ. Ολυνθιακός α’_ 1._
**Η αποψίλωση των 4.000 στρεμμάτων υγιούς πεύκης στην περιοχή της ανατολικής ημιορεινής Χαλκιδικής αποτελεί κρίση «χάριν του εθνικού συνφέροντος» της κ. Σακελλαροπούλου με τις υπ’ αριθ. 217,228/2016 και 1531-1533/2017 αποφάσεις εισηγήσεώς της (Ολ. ΣτΕ). Δείτε στο διαδίκτυο την καταστροφή. Ίσως εκπλαγείτε. Στον Αχελώο το εθνικό συμφέρον «πήγε περίπατο», για να προστατευτεί το ανύπαρκτο «ενδιαφέρον τοπίο» της περιοχής. Υπερίσχυσε, όμως, στη Χαλκιδική, όπου καταστράφηκε και εξαϋλώθηκε ωραιότατο δάσος πεύκης. Ενδιαφέρουσες και αινιγματικές δικαστικές κρίσεις. _Κατά σύμπτωση κέρδισε τις δίκες των αντίθετων κρίσεων ο ίδιος δικηγόρος και καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Pourquoi pas.
*** Έχω διαβάσει και το απίστευτο. Πως με την υπερκαταιγίδα «Daniel», ο σημερινός Πηνειός έπνιξε τη Θεσσαλία. Τι θα συνέβαινε με τη διπλάσια π.χ. ποσότητα νερού; Η απάντηση με μια λέξη: θυρόφραγμα.
Και μια τελευταία σκέψη.
Η κ. Σακελλαροπούλου αντέγραψε αυτολεξεί ως αιτιολογία της εισηγήσεώς της (πλειοψηφικής απόφασης 26/14 ΣτΕ) επτά σελίδες μιας εξωπραγματικής «αντιμελέτης» των Ακαρνάνων, που γράφει ότι θα θιγούν με την εκτροπή η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου και Αιτωλικού, όταν μειωθούν οι ποσότητες απορροής του Αχελώου. Ο Αχελώος, όμως, εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ οι λιμνοθάλασσες βρίσκονται στον Κορινθιακό!! Δεν είδε τον χάρτη; Και κάτι ακόμα. Στην υιοθετηθείσα «αντιμελέτη» των Ακαρνάνων γράφεται, αντιγράφεται αυτολεξεί και αποτελεί σκεπτικό απόφασης το εξής ασχολίαστο: Με την εκτροπή θα βελτιωθεί η οικονομική ευρωστία της Θεσσαλίας έναντι αυτής της Αιτωλοακαρνανίας(!).